Maddi Mendibil Artetxe
Platonek zioen, zentzumenek ezagutzera ematen digutena ideien mundu errealaren kopia hutsala besterik ez dela. Hauek erakutsitakoa, bai denboraren poderioz zein pertsona bakoitzaren ikuspegi ezberdinaren erruz, aldakorra dela arrazoituz. Ondorioz, gure ikusmoldea, irudi horiez haratago eramatera behartu behar dugula dio. Ameslari horri aurka egiten ausartuko naiz, horreterako arrazoi nagusi gisa, gizaki bakoitzak ezberdin sentitzen duen eta denbora aurrera joan ahala aldatu ohi den maitasuna aipatuz.Maitasuna azaltzen hasteko, honek azken urteotan izan duen trataerari behatu behar diogu.
Lehenik, maitasuna eta minaren arteko lotura dugu, lotura artifiziala, sarri. Izan ere, gaur egun buruan saru diguten maitasun idealizatu horretan, sentimendu honek sufrimenduarekin duen harremanak gizarteari egin dion kaltea jasaten dugu, sarri, geure inguruan. Lotura honen adibide dira telebistan ikusi ohi ditugun filma ugari. Harreman batek eragiten digun sufrimendua, sentitzen dugun maitasuna neurtuko duela sinestarazi nahian irensten ditugun horiek.
